Powstanie Warszawskie rozpoczęło się dokładnie o godzinie 17:00. Dla mieszkańców stolicy miało być wyzwoleniem spod niemieckiej okupacji i manifestacją niepodległości tuż przed wkroczeniem Armii Czerwonej. Żołnierze Armii Krajowej, pozbawieni ciężkiego sprzętu, wsparcia lotniczego i pancernego, stanęli naprzeciw regularnym oddziałom Wehrmachtu i SS.
Walka miała potrwać kilka dni. Trwała 63.
Według szacunków, w czasie walk i po ich zakończeniu zginęło nawet 200 tysięcy Polaków, z czego ok. 16-18 tysięcy stanowili żołnierze AK, a resztę cywilni mieszkańcy miasta. Niemieckie represje były brutalne. Do niewoli dostało się ok. 15 tys. żołnierzy i oficerów wraz z naczelnym wodzem, generałem Tadeuszem Komorowskim „Borem”. Około 50 tys. powstańców wywieziono do obozów koncentracyjnych, a 150 tys. na przymusowe roboty do Rzeszy. Zburzono około 60% infrastruktury stolicy.
2 października w Ożarowie podpisano akt kapitulacji. Powstańcom zagwarantowano prawa jeńców wojennych. Pomoc aliantów okazała się symboliczna, a Armia Czerwona zatrzymała się na linii Wisły, nie udzielając żadnego wsparcia.
Powstanie, choć nie osiągnęło celów ani wojskowych, ani politycznych, było fenomenem w skali okupowanej Europy. Dla kolejnych pokoleń Polaków stało się jednak symbolem niezłomności, walki o wolność i narodowej tożsamości.
Dziś, 1 sierpnia, cała Polska odda hołd powstańcom. Obchody, marsze pamięci, koncerty, wystawy i wspólna minuta ciszy o 17:00 to wyraz szacunku dla tych, którzy walczyli i zginęli za wolność. Na ulicach pojawiają się opaski z symbolem Polski Walczącej, flagi narodowe, a w oczach wielu łzy.
Źródło: wikipedia/Wojsko Polskie
