Choć w świadomości wielu osób zima rozpoczyna się dopiero z pierwszymi śniegami lub w kalendarzu 22 grudnia, w praktyce istnieje kilka różnych definicji zimy, stosowanych przez meteorologów, astronomów i przyrodników.
To najbardziej tradycyjny podział, zapisany w kalendarzach. Zima zaczyna się 22 grudnia i trwa do 20 marca. Jej terminy są stałe i nie zależą od pogody ani zjawisk astronomicznych.
Wyznaczana jest przez ruch Ziemi względem Słońca. Rozpoczyna się w dniu przesilenia zimowego, zazwyczaj 21 lub 22 grudnia, kiedy noc jest najdłuższa w roku. Kończy się w dniu równonocy wiosennej. Jej daty zmieniają się co roku.
To zima widziana oczami meteorologów badających temperaturę. Rozpoczyna się wtedy, gdy średnia dobowa temperatura spada poniżej 0°C. Może nadejść znacznie wcześniej lub później niż zima kalendarzowa, w zależności od przebiegu warunków pogodowych.
Oznacza okres spoczynku roślin. Jej początek zależy wyłącznie od naturalnych procesów zachodzących w środowisku. W różnych regionach kraju może pojawić się w innym czasie, a jej długość nie jest z góry określona.
Początek zimy meteorologicznej to symboliczny moment, ale także ważne odniesienie dla specjalistów analizujących klimat i zmiany pogodowe. Choć tegoroczny grudzień może zacząć się bez śniegu, synoptycy przypominają, że to właśnie ta definicja zimy obowiązuje w prognozach i statystykach.
Źródło: IMGW