W miniony weekend w krzeszowskim kościele pw. MB Nieustającej Pomocy odbył się pierwszy koncert z cyklu Beskidzkiego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej.
Parafia pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy jest jedną z najstarszych parafii w całym regionie podbabiogórskim, a jej początki sięgają połowy XIV wieku. W zabytkowych murach wypełnionych pięknymi rzeźbami i malowidłami rozbrzmiały dźwięki muzyki kameralnej w wykonaniu Zespołu Akademii Muzycznej w Krakowie. Towarzyszyła im sopranistka Maria Babicz. Wydarzenie odbyło się pod kierownictwem artystycznym dr hab. Wacława Golonka, a organizatorami są Dom Kultury w Stryszawie oraz Wójt Stryszawy.
Krzeszowska parafia, według źródeł, powstać musiała pomiędzy 1333 a 1355 rokiem. W drugiej połowie dziewiętnastego wieku, ponad dwustuletni kościół w Krzeszowie musiał już być w bardzo złym stanie. Niestety nie zachował się żaden obraz tego kościoła, a informacje, jakie mamy o nim, są bardzo szczupłe.
W opracowaniu dr J. Szablowskiego w "Zabytki sztuki w Polsce" Inwentarz topograficzny Państwowego Instytutu Historii Sztuki z roku 1948 czytamy: "Kościół drewniany p.w. św. Katarzyny wzniesiony w roku 1615, powiększony w 3 ćwierci wieku XVII, zburzony w roku 1905. Kościółek ten posiadał od zachodu wieżę o ścianach pochyłych z izbicą i otwarte soboty dookoła. Strop nawy ozdobiony był scenami z życia św. Katarzyny, chór muzyczny malowany przedstawieniami dekalogu".
O potrzebie budowy nowej świątyni świadczy powstanie Komitetu budowy kościoła. Zachował się medal z roku 1873, z napisem: PAMIĄTKA ZA OFIARY NA BUDOWĘ KOŚCIOŁA W KRZESZOWIE. Proboszczowie nie wspominają jednak w Kronice o potrzebie budowy nowej świątyni. Ksiądz Wawrzyniec Barcik, proboszcz parafii w latach 1836-1855, remontował stary kościół, w 1850 roku założył nowe, murowane na wapnie podwaliny kościoła, gdyż dotychczasowe z roku 1836 "zbutwiały i do ziemi się wgniotły". Sprawiał do kościoła nowe sprzęty i szaty liturgiczne. W roku 1852 rozpoczęto parafialną składkę na zegar wieżowy, a w roku 1853 naprawiono dach na korytarzu około kościoła przybudowanym i na stacjach Męki Pańskiej. Ks. Piotr Wróbel, jego następca, wymienia jeszcze inne prace przez niego wykonane: konfesjonały, ławki, antypedium i stopnie ołtarzowe. W roku 1882 proboszczem został ks. Józef Cyankiewicz. W kronice napisał o remoncie w roku 1887 kopuły i bani na wieży, oraz o ufundowaniu nowego konfesjonału i odnowieniu, znalezionych pod dzwonnicą obrazów z feretronów. 4 stycznia 1900 roku przybył do Krzeszowa ksiądz Michał Bochenek. W pierwszych słowach, pisanej przez siebie kroniki, mówi o natychmiastowej potrzebie budowy nowego kościoła. Przez jakiś czas trwały jeszcze burzliwe dyskusje z parafianami o miejsce budowy, ale już w maju 1901 roku postanowiono, że nowy kościół budowany zaraz być musi, bo stary grozi zawaleniem.
Budowę rozpoczęto 30 lipca 1901 roku. "Budowniczy Karol Korn z Bielska zawarł umowę i rozpoczęły się prace". Dnia 2 sierpnia odprawiono nabożeństwo o błogosławieństwo w rozpoczętym dziele. 8 września, Ksiądz Marceli Klimkiewicz, delegat Najprzewielebniejszego Książęco-Biskupiego Konsystorza w Krakowie, dokonał poświecenia Kamienia węgielnego nowego kościoła.
foto. Beskidzkie Centrum Zabawki Drewnianej
