Łopian należy do grupy roślin astrowatych. Jest łatwy do rozpoznania, gdyż ma niezwykle charakterystyczny wygląd - posiada:
- duże sercowato-jajowatych liście gęsto owłosione od spodniej strony;
- kwiaty o purpurowej barwie zebrane w koszyki (kulki) z haczykowatymi wypustkami (igiełkami);
- kwiatostany zwane "rzepami", które są głównym znakiem rozpoznawczym rośliny (łatwo się przyczepiają choćby do odzieży czy sierści zwierząt). Roślina ta występuje głównie w Europie, także w Polsce, na łąkach, polach czy lasach. W medycynie naturalnej jest wykorzystywany przede wszystkim korzeń łopianu, ale również praktykuje się stosowanie liści rośliny.
Korzeń łopianu jest ceniony w kosmetyce za właściwości łagodzące wielu dolegliwości skórnych takich, jak:
- trądzik,
- wypryski skórne;
- świąd skóry;
- łuszczyca;
- egzema;
- owrzodzenia i czyraki.
Działa odkażająco oraz przeciwgrzybiczo, dzięki czemu skutecznie zwalcza różnego typu zakażenia skórne. Warto również podkreślić, że łopian wykazuje właściwości przeciwzmarszczkowe. Ponadto reguluje pracę gruczołów łojowych zmniejszając wydzielanie sebum, co jest niezwykle pomocne w leczeniu trądziku czy też walce z przetłuszczaniem się włosów oraz powstawaniu łupieżu. Otrzymywany z korzenia łopianu olej nakładany na włosy sprawia, że stają się one mocniejsze (odżywia i wzmacnia cebulki włosowe), nabierają blasku oraz przestają wypadać. Łopian wykazuje również właściwości odżywcze oraz wzmacniające na paznokcie - nadaje im zdrowego wyglądu, a także zapobiega ich łamliwości.
Artykuł Partnera