„Trzy kobiety” nie są spektaklem w tradycyjnym tego słowa rozumieniu. To niezwykłe wydarzenie, które łączy w sobie elementy teatru, performance’u, wykładu oraz choreografii eksperymentalnej. Jest to pokłosie projektu Labirynt zwany Wyspiański, który w listopadzie 2019 r. był prezentowany w Małopolskim Ogrodzie Sztuki. Etiudy, które pierwotnie zostały przygotowane specjalnie na potrzeby tego projektu, doczekały się nowej formuły. Co je łączy? Przede wszystkim Wyspiański, ale również kobiety – trzy reżyserki i trzy aktorki.
„Trzy kobiety” to przedstawienie składające się z trzech etiud: „Patrzę, patrzę, patrzę” w reż. Magdy Miklasz z Martą Walderą w roli głównej, „Wiem, uwielbiasz zwiędłe kwiaty” w reż. Renaty Piotrowskiej-Auffret z Aleksandrą Osowicz oraz „Izolatki Konrada” z w reż. Ewy Rucińskiej z Agnieszką Kościelniak. Każda z tych etiud dotyka różnych obszarów twórczości i życia Wyspiańskiego. „Patrzę, patrzę, patrzę” to spojrzenie na sztukę kobiecymi oczami i próba znalezieni odpowiedzi na pytanie: czym jest natchnienie? Opowieść zaczyna się w muzeum, bohaterka opowiada o historii Krakowa i sztuki. Aleksandra Osowicz w „Wiem, uwielbiasz zwiędłe kwiaty” wciela się w postać Teosi, żony artysty, natomiast Agnieszka Kościelniak w „Izolatce Konrada” rozpatruje kwestię aktualności tez Wyspiańskiego. Co ciekawe, publiczność również ma możliwość wypowiedzenia się na ten temat – widzowie otrzymują karteczki, na których zapisują swoje przemyślenia.
„Trzy kobiety” to niezwykle oryginalny i nowatorski projekt, w którym poważne refleksje mieszają się z ironią i melancholią. O tym, jak twórczość Wyspiańskiego i sama osoba mistrza wypadają w oczach trzech różnych kobiet, najlepiej przekonać się na własne oczy.
Pełny repertuar Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie znajdziecie w portalu eWejsciówki https://ewejsciowki.pl/krakow/teatry/teatr-im-juliusza-slowackiego-w-krakowie